De geschiedenis van het snoepgoed van Verona heeft een speciale band met de magie van kerstmis. In deze tijd van het jaar wordt de Pandoro van Verona de koning van de feesten in heel Italië. Het is nog steeds niet duidelijk of men de oorsprong van dit zoete brood kan terugvoeren op de nadalin veronese ( een kerstcake met een eeuwenoude traditie) of de pan de oro ( gouden brood) veneziano. Feit is dat de pandoro Don Melegatti heeft geïnspireerd , die in 1894 als eerste van de Veronese banketbakkers het patent op de pandoro, een zoet brood in de vorm van een acht-puntige ster, registreerde.
De ingrediënten en het uitgebreide recept, volgens welke het deeg driemaal rijzen moet, maakten dit zoete brood eens een maaltijd voor de vermogenden, maar tegenwoordig is het echter, of dat nu goed is of niet, niet langer een uitsluitend ambachtelijk produkt en haar vanilla aroma maakt alle Italianen blij.
Een andere specialiteit uit de negentiende Veronese eeuw is de sfogliatine van Villafranca: kleine boterachtige en kruimelige donuts die goed bij een glas Recioto uit Valpolicella passen.
De pandoro uit Verona is een erkend Prodotto Alimentare Tradizionale ( PAT, traditioneel regionaal voedingsmiddel) net als de andere traditionele kerstspecialiteit, de mandorlato di Cologna Veneta, die echter meer aan het Veneto gebied en Cologna Veneta gebonden is.
Met het Mandorlato feest wordt begin december de feestdagen aangekondigd. De mandorlato is een soort harde noga. Het kent een langdurig kookproces dat langer dan acht uur duurt en wordt hoofdzakelijk nog ambachtelijk geproduceerd. Samen met eiwit, suiker en amandelen is honing het hoofdingrediënt van deze lekkernij.
In de heuvels rondom Verona, heeft de honingproduktie zich de laatste decennia enorme ontwikkelt. Hoewel het een tamelijk ‘nieuw’ produkt is, wordt de honing al 30 jaar gevierd in de provincie Verona in Lazise tijdens’ i Giorni del Miele’ ( de honingdagen) , een van de grootste tentoonstellingen/markten van Italië met betrekking tot de bijenteelt. Hier kan men in oktober produkten uit het hele land proeven en leren over technieken en gereedschap voor de verwerking van de nectar die zo gezond is voor ons.
In de Veronese keuken is honing met de Monte veronese kaas een erg geliefde combinatie. Deze kaas heeft in 1956 de D.O.P. erkenning gekregen en wordt naast haar eigen Consortium ook door het Presidio Slowfood beschermd.
De Monte veronese wordt in de Lessini bergen rondom Verona geproduceerd, maar daar komt de naam niet vandaan. De term ‘monte’ verwijst naar de verschillende soorten melk ( montate) die in de malghe of hutten worden gebruikt om haar te produceren. Er zijn twee soorten: een frissere ( fresco) gemaakt van volle melk en 3 maanden gerijpt en de Monte veronese d’allevo gemaakt van halfvolle melk en minstens 6 maanden gerijpt. Beide worden tussen mei en september geproduceerd, wanneer de koeien op de alm zijn, een seizoen dat in Erbezzo geopend wordt met banketten en feesten waar de ‘mastro casar’, oftewel de beste kaasproducent van het jaar wordt gekroond. Tot slot verdient de Asiago D.O.P. kaas een eervolle vermelding tussen de zuivelprodukten van het land, hoewel haar beschermde gebied van herkomst in de provincie Trento en Verona ligt. Ook hiervan zijn er twee soorten: vers en geperst ( pressato) of een rijpere variant ( d’allevo) welke tot twee jaar gerijpt kan zijn.
Beide kazen zijn makkelijk te herkennen aan het merk gedrukt in de geperste vorm en aan het D.O.P. label.
Evenementen:
- I giorni del Miele in Lazise, in OKtober
